'มันนิ' มีความหมายว่า มนุษย์ เหมือน 'ปากะญอ' ที่หมายถึงมนุษย์
แล้วพวกเราแน่ใจที่จะเรียกตัวเองว่า ‘มนุษย์’ ไหม
มันนิ เป็นชนพื้นเมืองดั้งเดิมกลุ่มชาติพันธุ์ย่อยของเผ่านิกริโต (nigrito) อยู่กันเป็นกลุ่มประมาณ 20-30 คน กระจัดกระจายอยู่ตามพื้นที่ป่าเขาในภาคใต้ของประเทศไทยจังหวัดพัทลุง(อ.ป่าบอน และ อ.ตะโหมด) ตรัง สตูล ยะลา ซึ่งอ.ตะโหมดคือที่ที่เรายืนอยู่ มันนิมีภูมิปัญญาที่สั่งสมมาตั้งแต่ในอดีตจนถึงปัจจุบัน ภูมิปัญญาบางส่วนมีการผสมผสานระหว่างความรู้ดั้งเดิมกับความรู้สมัยใหม่ และบทเรียนชีวิตจริงตามธรรมชาติมีองค์ความรู้ในเครื่องใช้ ยาสมุนไพร ความเชื่อ ประเพณีและพิธีกรรมต่าง ๆ ช่วยให้ชาวมันนิมีความเป็นอัตลักษณ์และพัฒนามาอย่างมั่นคง แม้ว่าสังคมโลกสมัยใหม่เปลี่ยนแปลงไปมากแล้วก็ตาม
ผู้หญิงบ้านนี้เมื่อรู้ว่าจะมีผู้คนมาเยี่ยมบ้านก็จะทาปากสีแดง นุ่งผ้าถุงปาเต๊ะเพื่อเป็นการต้อนรับ ทำแบบนี้มาเป็นหลายสิบปีแล้ว แพรประทับใจตรงที่ว่าทาปากได้อวบอิ่มมากๆ ตัดกับการวาดทรงคิ้วที่ดำเข้มเป็นรูปอย่างชัดเจน ถ้าเป็นคนเมืองอย่างเรา ช่วงนี้ก็จะอินคิ้วทรงฟูๆ อยากรู้ว่าเครื่องสำอางที่เขาใช้กันอยู่มีอะไรบ้าง ทาคิ้วด้วยอะไร อายไลเนอร์รึป่าวนะ แต่ด้วยภาษาที่ต่างกันมากๆ ยิ่งแพรฟังใต้ไม่ออกทำให้สื่อสารอะไรไม่ได้เลย T_T เพื่อเปลี่ยนบรรยากาศให้สนุก เปิดกระเป๋าตัวเอง หยิบเครื่องสำอางขึ้นมา คว้ากระจก ยืนแต่งหน้าตัวเองกลางป่าให้ดู 5555 (ย้อนกลับไปนึกถึงตัวเองก็ตลกดี ทำไปได้ยังไงนะ) เอา glitter gel ขึ้นมาลงที่แก้มตัวเองเป็น hilight เออ สนุกหว่ะ แล้วยื่นให้น้องผู้หญิงในรูปแรกว่าลองด้วยไหม แกก็ออกจะเขินๆหน่อย ไม่พูดไม่ตอบ คิดในใจเอาไงดีวะ พูดก็ไม่เป็น อะมา งั้นพี่แพรทาให้เลยละกัน เพราะน้องเขาหน้าเต็มมาอยู่แล้ว ใส่ hilight glitter ละกัน น่ารักดี แรกๆก็ลงนิดเดียวนะ ไปๆมาๆเอาทั้งหน้าเลย หน้าน้องสวยมาก ยืนกระจกให้ ทุกคนก็ดูตื่นเต้น พวกวิ้งค์ๆในร้านสะดวกซื้อมันไม่มีขาย จากที่ว่า ตอนแรกต่างคนต่างก็ไม่รู้จะคุยยังไงกัน กลายเป็นได้ใส่ glitter ให้ทุกคนในหมู่บ้านเลย แอบเห็นน้องเอาแป้งตลับเก่าๆขึ้นมาแอบดูตัวเองในกระจกเล็กๆ เขินๆ หันซ้ายหันขวา ให้แสงมันกระทบที่หน้าตัวเองเบาๆ เราก็ทำได้แค่ยิ้มตาม ไม่ได้มีพลังแบกข้าวสารหนักมาให้เยอะ ลำพังตัวเองเดินขึ้นเขาก็แทบจะไม่รอด แถมเจอฝนตกหนักอีก ทำได้มากสุดก็คงทำได้เท่านี้ละ มอบในสิ่งที่เรามีและถนัดที่สุด ก็ถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตที่สอนให้เราได้รู้และเข้าใจในหลายๆเรื่องเลย กลุ่มมันนิอยู่กันแบบนี้ร่วมกับธรรมชาติ ไม่ได้มีอะไรเยอะ แค่มีกันและกัน แววตาใสปิ๊งๆ ไม่เห็นต้องการอะไรมากมาย แล้วเราละ? เราที่มีทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิต มีสิ่งอำนวยความสะดวก ยังมีความอยากได้ไม่สุดไม่สิ้น จริงๆแล้วเรายังต้องการอะไรอีก?
The Maniq, also commonly known as the Sakai, are one of the world’s last hunter-gatherer societies. They have lived in the forests of the Banthat Mountains in Yala, Narathiwat, Phatthalung, Trang and Satun for thousands of years.
One of the last remaining forest tribal people still living nomadically - the Maniq of Southern Thailand.
The Maniq are a hunting and gathering society. They build temporary huts of bamboo with roofs made of banana leaves. They hunt many types of animals and consume many different kinds of vegetables and fruits.
