คิดถึงการแบกเป้ backpack เที่ยวกับแฟน
คงจะดีไม่น้อย ที่ได้ปล่อยชีวิตวุ่นวายทิ้งไป
แบตมือถือจะหมดก็ไม่เป็นไร เพราะคนที่อยากจะพูดคุยอยู่ข้าง ๆ แล้ว
ไม่มีสัญญาณ ก็ช่างมัน มือถือไม่สำคัญเท่ามือเธอ
ให้หมอกจาง ๆ ไหลผ่านร่าง คิดเสียว่านั่นคือแอร์เย็น ๆ
แค่มีเธอ อาหารมิชลิน ก็คงไม่ฟินเท่ากับข้าวตามร้านข้างทาง
เต็นท์คงอุ่น ดุจห้องในโรงแรมหรู
ปูเสื่อนอนนับดาว ให้ฟ้าพราว แทนแสงไฟวับวาวในเมืองใหญ่
ดอกไม้ ใบหญ้า ภูเขา ก้อนหิน ดิน ทราย คงสวยไม่แพ้ของในห้างสรรพสินค้า
สองเท้า ของสองเรา เปรียบเป็นเหมือนยานพาหนะที่พาไปถึงจุดหมาย
,,มันดีมากเลยนะ ที่ได้รักกับคนที่ชอบในแบบที่เราเป็น และไปด้วยกัน
ใครยังไม่เจอก็ขอให้เจอคนที่พร้อมจะจับมือและออกเดินทางไปด้วยกัน
