รีวิวหนังรอบสื่อที่เพิ่งออกจากโรงครับ...
หนังเรื่องนี้ ถ้าคนเคยดูภาคแรกที่โดนหักหลังกับการเฉลยปมที่โคตรหงุดหงิดมาแล้ว น่าจะระแวงกับ Brahms : The Boy II ตุ๊กตาซ่อนผี 2 มาก ว่ามันจะมามุกเดิมได้ยังไงกันวะ??? เพราะมันคนละช่วงเวลากันแล้ว...
เพราะช่วงแรก ตอนดูตัวอย่างหนังก็ยังคิดอยู่ว่า ยุคมันเปลี่ยนแล้ว มันจะดึงเข้ามาสู่เวทีภาคแรกแบบเป็นเหตุเป็นผลได้ยังไง??? แต่พอดูไปเรื่อย ๆ เออ ก็ได้ว่ะ มันลากมาแบบมีเหตุผลข้าง ๆ คู ๆ แต่ก็เล่นปมต่อเนื่อง จนแบบยอมรับก็ได้...
แต่เหมือนภาค 2 นี้จะเปลี่ยนวิธีเล่าเรื่อง และการทิ้งจังหวะแบบภาคแรกไป ใส่ความแมสแบบหนังระทึกขวัญหนังขายดีต่าง ๆ มากขึ้น จนมันกลายเป็นหนังตุ๊กตาซ่อนผีไปจริง ๆ (ถ้าใครดูภาคแรก คงจะร้องพร้อมกันว่า ผีพ่องดิ!!! 555) พอมาภาคนี้เออผีจริงละ มีอิทธิฤทธิ์อาถรรพ์บ้าง แต่พลังยังไม่แรง กึ่ง ๆ อารมณ์พวกของเล่นใน Toys Story มากกว่า...
หนังใส่ฉากชวนสะดุ้งไว้พอควร และดีตรงที่ไม่ได้เล่นให้คนกลัวกับตุ๊กตาผีอย่างเดียวแต่ทำให้ทุกอย่างตุ้งแช่ได้หมด...
ส่วนคนที่ไม่เคยดูภาคแรก ช่างมันเหอะ เดี๋ยวมันมีบทเล่าย้อนให้พอเข้าใจเกี่ยวกับตุ๊กตานี้หน่อยนึง แต่คนดูมาก่อนก็จะเข้าใจจุดเชื่อมต่อจากภาคต่าง ๆ มายังภาคนี้...
ปริศนาในเรื่องทั้งมุกแก้ไขปริศนา มุกดัก เหมือนทำมาให้คนเดาง่ายไปหน่อย แบบวางปมมา แล้วยังจะฉายซ้ำอีกว่า ตรงนี้นะ ๆ เดี๋ยวฉันจะเล่นมุกนี้แรง ๆ คอยดูนะ แล้วก็เล่น เออ!!! สมใจผู้กำกับเขาล่ะ!!!
ที่ชอบคือ นักแสดงเด็กผู้ชาย ที่เล่นบทเงียบ (เด็กมีปัญหาทางจิตที่ไม่ยอมสื่อสารทางการพูด) ได้โคตรดี ดีจนกดดันอึดอัดตอนเห็นหน้า จนนึงถึงน้องผู้หญิงที่เป็นคนพิการทางหู (เป็นใบ้จริง ๆ ) ที่แสดงใน A Quiet Place จนคิดว่านี่เป็นพี่น้องกันหรือเปล่า???
สรุปว่าสำหรับคนดูภาคแรกมาก่อน ก็จะเหมือนเอาภาคแรกมาไว้หักมุมต่อในภาคนี้ สำหรับคนไม่เคยดู ก็จะรู้สึกเหมือนหนังระทึกที่ตัวแสดงชอบเล่นมุกคลาสสิกเข้าทางผีตลอดเรื่องนั่นแหละครับ... :)
เทียบกับภาคแรกชอบการเล่าเรื่องภาคแรกมากกว่า แต่ภาคนี้ไม่อีหยังวะตอนคลายปมเท่าภาคแรกแค่นั้นเอง ว่าแต่ดูจบแล้วนึกในใจว่า มันจะแถไปภาค 3 ต่อยังไงกัน???
