#เรื่องเล่ายามเช้า #ชีวิตอ้ายจงในเมืองไทย
ฝึกมองโลกในแง่ดีแต่เช้าครับ คือนั่งพี่วินมาลงbts ตังค์ทอน 40 แบงค์ยี่สิบ2ใบ กำลังจะเก็บเข้ากระเป๋าตังค์ตังค์ตก1ใบ กำลังจะเก็บ มีเด็กนศเดินตามมา เอาเงินไปหยอดลงคนตาบอดรับบริจาคเงินให้ทันที ซึ่งก่อนหน้านั้นได้หยอดเงินลงไปแล้ว แต่สงสัยคงไม่พอ 555
คนที่เห็นเหตุการณ์ ก็ได้แต่มองหน้าผมแล้วยิ้มๆแบบงงงวยกันทั้งคู่ ผมได้เดินไปบอกนศคนนั้นว่า "เงินพี่เอง พี่กำลังจะก้มเก็บ แต่ก็ดีแล้วครับที่น้องเอาไปบริจาค " น้องคนนั้นตอบแบบหน้าเรียบเฉยว่า "โทษทีค่ะ พอดีหนูชอบเก็บเงินตกทำบุญ"
ที่น่าคิดต่อแบบไม่แง่ดีนัก คือ ถ้าเป็นเงินที่มากกว่านั้น แบงค์100,500 หรือ 1,000 คนนั้นจะเก็บบริจาคหรือเก็บเข้าตนเอง หรือจะเรียกหาคนที่ทำตก? แล้วถ้าสมมติว่าเขาเอาไปบริจาค หรือเก็บไว้เอง คนที่ทำตกจะรู้สึกเช่นไร? หากเงินจำนวนนั้นเป็นจำนวนมากพอที่จะทำให้เขาเดือดร้อนในช่วงนั้น?
ทั้งนี้ทั้งนั้น นี่ถือได้เป็นการฝึกในชีวิตจริง ฝึกพิจารณาสติ พิจารณาจิตและโลกที่เป็นไป
เรื่องนี้สอนให้ผมได้คิดว่า "การใช้ชีวิต การมองโลก เราควรมองพิจารณาหลากหลายมุม ซึ่งหลายต่อหลายครั้ง เราแก้ที่ฝ่ายตรงข้ามให้คิดหรือเข้าใจคนอื่น เข้าใจเราแบบที่เราคิดไม่ได้ เราก็แก้ได้โดยฝึกคิดที่ตัวเรานี่แหล่ะครับ"
ปอลอ เหตุการณ์นี้นึกถึง "สังคมไร้เงินสดในจีน" ที่ขอทาน และผู้ขอรับบริจาคเงิน เริ่มใช้ QRCode บริจาคผ่านแอพบนมือถือกันในวงกว้าง ซึ่งอีกหน่อยน่าจะเห็นมากขึ้นในไทยเช่นกัน
#อ้ายจง #เล่าเรื่องเมืองไทย #เมื่อกลับจากจีน
ชีวิตอ้ายจงในเมืองไทย 在 อ้ายจง - #เรื่องเล่ายามเช้า #ชีวิตอ้ายจงในเมืองไทย... 的美食出口停車場
เรื่องเล่ายามเช้า #ชีวิตอ้ายจงในเมืองไทย ฝึกมองโลกในแง่ดีแต่เช้าครับ คือนั่งพี่วินมาลงbts ตังค์ทอน 40 แบงค์ยี่สิบ2ใบ... ... <看更多>