ทำบุญแล้ว ทำไมต้องกรวดน้ำ ?
.
ประเพณี "กรวดน้ำ" เกิดขึ้นตั้งแต่สมัยพุทธกาล เมื่อพระพุทธเจ้าทรงสอนพระเจ้าพิมพิสาร ให้กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้กับญาติในอดีตชาติ ที่ละโลกแล้ว ไปเกิดเป็นเปรต และมารอรับส่วนบุญอยู่นาน
.
แต่เนื่องจากพระเจ้าพิมพิสารระลึกชาติไม่ได้ จึงไม่ทราบว่า ญาติของพระองค์ในอดีตชาติ ไปเกิดเป็นเปรต และไม่ทรงทราบว่า เขามารอรับส่วนบุญส่วนกุศลอยู่นาน
.
เวลาพระองค์ทำบุญก็เลยไม่ได้อุทิศส่วนกุศลให้ ญาติที่เป็นเปรตก็เลยยังเป็นเปรต ต่อไป
.
ญาติเหล่านั้นเป็นทุกข์หนัก ก็เลยปรากฏตัวให้เห็นว่า ตัวเองเป็นเปรต ส่งเสียงร้องโหยหวน อยู่ในวัง พระเจ้าพิมพิสารทรงเห็นเข้า ก็รีบเสด็จไปกราบทูลถามพระพุทธเจ้าว่า ทำไมมีเปรตมาร้องลั่นอยู่เต็มวัง ?
.
พระพุทธเจ้าทรงเล่าเรื่องหนหลังให้ฟังว่า เปรตเหล่านี้คือญาติในอดีตชาติของพระเจ้าพิมพิสาร
.
ในอดีตชาติเมื่อท่านทำบุญทำทาน ตั้งโรงทานเลี้ยงพระ เลี้ยงมหาชน แต่ว่าญาติเหล่านี้ไม่มีกุศลศรัทธา เลยยักยอกเอาของที่จะถวายสงฆ์ไปใช้ไปกินเป็นของตัว ละโลกไปแล้วเลยต้องไปเกิดเป็นเปรต
.
พระพุทธเจ้าทรงแนะนำให้พระเจ้าพิมพิสาร ทำบุญเลี้ยงพระ แล้ว "กรวดน้ำอุทิศบุญ" ส่งให้กับเปรตเหล่านั้น พอพวกเปรตได้รับส่วนบุญส่วนกุศลเท่านั้น ก็กลายสภาพไปเป็นเทวดาด้วยอำนาจบุญ
.
ทำบุญแล้วไม่กรวดน้ำ..
ตัวเองจะได้บุญหรือเปล่า ?
.
จะกรวดน้ำหรือไม่กรวดน้ำ.. เราก็ได้บุญของเราอยู่แล้ว แต่ถ้ากรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้ญาติ ก็จะทำให้เขาพลอยได้รับส่วนบุญส่วนกุศลไปด้วย แล้วก็พลอยเป็นสุขเช่นเดียวกับเปรตญาติของพระเจ้าพิมพิสาร
.
กรวดน้ำอุทิศให้ใครต่อใคร..
บุญเราจะไม่หมดหรือ?
.
ไม่หมดหรอก..เปรียบเหมือนเราปลูกกล้วยไม้กระถางหนึ่ง กล้วยไม้นี้พอถึงเวลาก็ออกดอกสวยงาม กลิ่นก็หอม
.
แทนที่เราจะเอาไว้ดมคนเดียว ดูคนเดียว เอาไว้ในห้องนอนของเราเพียงลำพัง เราก็เอาไปตั้งกลางห้องรับแขก แล้วก็ชักชวนพรรคพวก เพื่อนฝูง ญาติสนิทมิตรสหาย มาดูกล้วยไม้สวย ๆ ของเรา แล้วมาช่วยกันดมความหอมนี้
.
ชวนเขามาตั้ง ๑๐ คน ๒๐ คน พอเขาเห็นความสวยของกล้วยไม้เขาก็ชื่นใจทุกคน พอได้กลิ่นเขาก็หอมด้วยกันทุกคน ถามว่าญาติทั้ง ๑๐ คน ๒๐ คน มาชม มาดม กล้วยไม้ ของเราแล้ว ทำให้กล้วยไม้ของเราลดความสวยลงไปไหม คำตอบคือ ไม่ลด ลดความหอมลงไปไหม..ก็ไม่ลด
.
บุญที่เราอุทิศให้กับญาติของเรา..ก็ไม่ได้พร่องไปเหมือนกัน
.
จะหลั่งน้ำกรวด เวลาไหน ?
หยุดเวลาไหน ?
.
ควรหลั่งน้ำกรวดเวลาที่พระเถระผู้เป็นประธานเริ่มอนุโมทนาว่า "ยถา วาริวหา..." ก็เริ่มเทน้ำลงในภาชนะที่เตรียมไว้ พอพระรูปที่ ๒ รับว่า "สัพพีติโย" ก็หยุดหลั่งน้ำกรวด แล้วเทน้ำกรวดที่ยังเหลืออยู่นั้นลงในภาชนะที่รองรับน้ำให้หมด แล้วประณมมือรับพร
.
ทำไมจึงเทน้ำกรวดให้ไหลติดต่อกัน..
ไม่ให้ขาดสาย ?
.
เพื่อให้กุศลที่อุทิศไปให้ผู้ล่วงลับ ได้รับไม่ขาดระยะ ให้ติดต่อกันไป และความปรารถนาก็จะได้ไม่ขาดระยะ เป็นไปโดยราบรื่น เหมือนกระแสน้ำที่ไหลไปสู่มหาสมุทรสาคร ย่อมไหลเป็นสายไม่ขาดระยะ
.
ทำไมต้องใช้น้ำกรวด..
จะกรวดแห้งไม่ได้หรือ ?
.
การใช้น้ำกรวด เพราะถือตามประเพณีนิยมที่ได้ประพฤติปฏิบัติสืบ ๆ กันมาแต่โบราณกาล และให้สมกับคำอนุโมทนาของพระที่ว่า "ยถา วาริวหา ปูรา ปริปูเรนติ สาคะรัง เหมือนห้วงน้ำในมหาสมุทรสาครให้เต็มเปี่ยม"
.
จะ "กรวดแห้ง" โดยไม่ใช้น้ำ ก็ได้เช่นกัน ใช้แต่สิบนิ้วพนมอธิษฐาน แล้วอุทิศผลบุญกุศลไปให้ เรียกว่า "ปัตติทานมัย บุญสำเร็จด้วยการแผ่ส่วนบุญ"
.
จะกรวดน้ำด้วยภาษาไทยได้หรือไม่ ?
.
ใช้ได้ ไม่มีอะไรขัดข้อง จะกรวดน้ำด้วยภาษาพูดธรรมดา หรือภาษาอะไร..ไม่สำคัญ แต่จุดสำคัญอยู่ที่การตั้งใจ ตั้งความปรารถนาดี จะอุทิศส่วนบุญกุศลให้
.
"ขอบุญนี้ จงสำเร็จแก่ ญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าเถิด ขอญาติทั้งหลายของข้าพเจ้าจงรับ และมีความสุขใจเถิดฯ " (จะระบุเป็นพ่อ เป็นแม่ ก็ตามสะดวก)
.
บทกรวดน้ำให้เจ้ากรรมนายเวร..
.
"ข้าพเจ้าขออุทิศบุญกุศล ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลายของ ข้าพเจ้า ที่ข้าพเจ้าได้เคยล่วงเกินท่านไว้ ตั้งแต่อดีตชาติจนถึงปัจจุบันชาติ ท่านจะอยู่ภพใดหรือภูมิใดก็ตาม ขอให้ท่านได้รับผลบุญนี้ แล้วโปรดอโหสิกรรม และอนุโมทนาบุญแก่ข้าพเจ้าด้วยอำนาจบุญนี้ด้วยเถิด"
.
" วันพระ "
.
วันอังคารที่ ๒๖ พฤศจิกายน ๒๕๖๒
แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ ปีกุน
.
วัดเลขธรรมกิตติ์ นครนายก
ข้าพเจ้าขออุทิศบุญกุศล 在 บทส่งอุทิศบุญกุศล (โดยอาจารย์กฤชรัตน์เกล้า) “อิทัง ปุ ... - Facebook 的美食出口停車場
ข้าพเจ้าขออุทิศบุญกุศล นี้ ให้แก่เทวดาทั้งหลายที่ปกปัก รักษาข้าพเจ้า เทวดาทั้งหลายทั่วสากลพิภพ และพระยา ยมราช ขอเทวดาทั้งหลายและพระยายมราชจง ... ... <看更多>